میرزا اسماعیل حیرت، فرزند محمدعلی، در سال ۱۲۵۴ق/۱۸۳۸م، در تهران به دنیا آمد. میرزا اسماعیل شاعری درویش‌مشرب و به‌غایت سلیم‌النفس و باصداقت و فروتن و بی‌اعتنا به زخارف دنیوی بود. دولت انگلیس بدو لقب «شمس‌العلماء» و «قاضی صلح» داد. وی در تمام عمر مجرد زیست و دارایی خود را که قریب ۶۰۰ روپیه بود، وقف مدد معاش طلاب مسلمان دارالفنون بمبئی کرد. در صنایع شعری و بلندی خیال و ملاحت سخن، شاعری توانا بود.