یاشار دارالشفاء، متولد سال ۱۳۶۵ و دانش‌آموخته‌ی برنامه‌ریزی رفاه و سلامت اجتماعی است. او از دوران لیسانس به دلیل تحصیل در رشته‌ی مدیریت صنعتی، همواره دغدغه‌ی کیفیت زندگی کاری کارگران و کارکنان واحدهای تولیدی و خدماتی را داشته است. در این راستا، یاشار مبادرت به انجام مطالعات تاریخی و جامعه‌شناسانه در خصوص آسیب‌ها، مشکلات و اعتراضات این گروه در نسبت با محیط‌های کاری‌شان کرده و مقالات و پژوهش‌هایی را نیز به نگارش درآورده است.

از زمانی که یاشار با شرکت هوده وارد همکاری شده، تلاش کرده است تا جایگاه کارکنان را به عنوان سرمایه‌های انسانی در شرکت‌ها بررسی کند و ببیند واحد HR چه استراتژی‌ها و برنامه‌هایی برای توجه به این سرمایه‌ها دارد. او متوجه شده که عدم تعلق خاطر کارکنان به اهداف شرکت‌هایشان و همچنین عدم تعلق خاطر به کار خود، در طولانی‌مدت موضوعی نگران‌کننده است.

با گذشت زمان، یاشار دریافته که در هنگام توجه به «رُشد اقتصادی» و «توسعه‌یافتگی» (با محوریت بهبود حال و احوال نیروهای کار)، این موارد گاهی قربانی می‌شوند. او مشاهده کرده که هنگامی که مدیران، شرکت‌های مشاوره را برای چاره‌اندیشی پیرامون بحران‌هایشان فرامی‌خوانند، معمولاً درکی از ریشه‌های انسانی بحران‌های رشد و توسعه‌ای شرکت‌شان ندارند. این امر باعث می‌شود تلاش برای فراهم کردن زمینه‌های مشارکت بیشتر کارکنان در تصمیم‌سازی‌ها و ایجاد دموکراسی در کار با بن‌بست‌های ذهنی و عینی عمیقی مواجه شود.